Bł. ks. August Czartoryski
BŁOGOSŁAWIONY AUGUST CZARTORYSKI (1858-1893)
Beatyfikacja: 25-04-2004
Królewskie pochodzenie
August Czartoryski urodził się w Paryżu, na emigracji, 2 sierpnia 1858 roku. Jego rodzicami byli książę Władysław Czartoryski i księżna Maria Amparo, córka królowej Hiszpanii. W wyniku trudnej sytuacji politycznej w Polsce, książęca rodzina Czartoryskich musiała trzydzieści lat wcześniej udać się na emigrację do Francji.
Bez przywiązania do zaszczytów i honorów
Książę Władysław, będąc na emigracji, starał się przywrócić jedność w Polsce, która została utracona w wyniku Rozbiorów. W wieku zaledwie sześciu lat August stracił matkę. Jej miejsce zastąpiła Margaret d’Orléans. Była ona córką paryskiego hrabiego, ubiegającego się o tron we Francji.
Od najmłodszych lat August był postrzegany jako dobry, troskliwy chłopiec. Choć był bardzo przywiązany
do ukochanej Polski, nigdy jednak nie fascynował go dworski styl życia. Dzięki działaniu łaski Bożej w jego duszy, August miał dystans do ziemskich bogactw a przy tym wielkie przywiązanie do życia duchowego.
Kierownik duchowy
Między dziesiątym a siedemnastym rokiem życia studiował w Paryżu i w Krakowie. Niestety z powodów zdrowotnych zmuszony był do przerwania nauki i udania się na południe Europy, gdzie klimat był bardziej odpowiedni do jego kondycji. W tym czasie Boża Opatrzność postawiła na Augusta drodze Józefa Kalinowskiego, który roztropnie prowadził go nie tylko w sprawach nauki, ale przede wszystkim w sprawach duchowych. W późniejszym czasie Kalinowski wstąpił do Karmelu, a obecnie jest czczony jako Święty Kościoła Katolickiego.
Spotkanie z Księdzem Bosko
Józef Kalinowski mówił o swoim uczniu, że jest to chłopak o trwałym charakterze, dobroduszny, uprzejmy, szczery, inteligentny i bardzo religijny, ale o prostym sercu. W maju 1883 roku ksiądz Bosko przebywał
we Francji. Został wówczas zaproszony przez księżną Margaret d’Orléans do Hotelu Lambert. August służył mu do Mszy Świętej, po czym święty kapłan powiedział do niego: „Od jakiegoś czasu chciałem cię poznać!” Młody książę był zafascynowany tym spotkaniem. Przyczyniło się ono do tego, że August wielokrotnie udawał się do Turynu, bo zobaczyć się z księdzem Bosko. Nalegał, żeby został przyjęty do Zgromadzenia Salezjańskiego, jednak jego Założyciel nie był do tego przekonany. August, podczas wizyty u Ojca Świętego, wspomniał o swoim pragnieniu, po czym Papież Leon XIII poprosił księdza Bosko o przyjęcie księcia
w szeregi salezjańskie.
W nowicjacie z Andrzejem Beltrami
W lipcu 1887 roku August zrzekł się dóbr ziemskich oraz możliwości wstąpienia na tron i, pomimo sprzeciwu rodziny, wstąpił do nowicjatu. Miał wówczas 29 lat. Dzięki wielkiemu wysiłkowi w krótkim czasie przyswoił sobie ducha Oratorium, co również zaowocowało tym, że był postrzegany jako najpokorniejszy wśród nowicjuszy. Ksiądz Bosko osobiście, niemalże już na łożu śmierci, poświęcił jego sutannę. Rozpoczął studia filozoficzne, jednak po niedługim czasie zachorował na gruźlicę. W domu na Valsalice w Turynie spotkał się z Czcigodnym Sługą Bożym Andrzejem Beltrami. Oboje nawiązali ze sobą głęboką duchowa przyjaźń, podczas gdy Andrzej opiekował się Augustem w czasie jego choroby.
Niezadowolenie w rodzinie
W między czasie ks. Rua pozwolił mu kontynuować studia teologiczne oraz przyjąć święcenia. Rodzina Augusta postanowiła, że nie będzie obecna na uroczystości jego święceń kapłańskich, które przyjął w Saint Remo dnia 2 kwietnia 1892 roku. Starali się za wszelką cenę, aby August opuścił Zgromadzenie.
Choroba zbiera żniwo
Za wzorem księdza Bosko, August w pełni żył duchowością salezjańską, zwłaszcza duchem ofiarnym. Ofiarował swoje życie oraz wszelkie cierpienia w intencji młodzieży oraz Zgromadzenia. Ks. August Czartoryski zmarł 8 kwietnia 1893 roku w Alassio, w sobotę, w Oktawie Wielkanocnej. Przed śmiercią powiedział: „Jaka piękna jest ta Wielkanoc!” Zmarł w wieku 35 lat. 25 kwietnia 2004 Papież Jan Paweł II z wielką radością zaliczył ks. Augusta w poczet błogosławionych. Jego doczesne szczątki spoczywają w Przemyślu.
Informacje ze strony sdb.org